Οι Έλληνες μέσα από τα μάτια ενός Φινλανδού το 1897

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ

Του Σπύρου Κακουριώτη

«Οι εφημερίδες της Αθήνας μάλλον δεν θα είχαν πρόβλημα να γίνεται πόλεμος ακόμα και κάθε χρόνο. Μ’ αυτόν τον τρόπο κέρδιζαν το ψωμί τους». Μ’ αυτά τα διόλου κολακευτικά λόγια περιγράφει την ατμόσφαιρα που συνάντησε στην Αθήνα κατά τη διάρκεια του «ατυχούς πολέμου» του 1897 ο φινλανδός Ίντο Κόνραντ Ίνχα, φωτογράφος, συγγραφέας, μεταφραστής και δημοσιογράφος, που είχε βρεθεί στην ελληνική πρωτεύουσα απεσταλμένος της εφημερίδας του προκειμένου να καλύψει τα γεγονότα.

Μέρος των σπαρταριστών ανταποκρίσεών του, που αργότερα δημοσιεύτηκαν σε βιβλίο υπό τον τίτλο Ελλάς και Έλληνες, μεταφράζει η Μαρία Μαρτζούκου και δημοσιεύει το περιοδικό Το Δέντρο στο τεύχος του (214-215) που μόλις κυκλοφόρησε.

Διεισδυτική ματιά και οξύτητα πνεύματος χαρακτηρίζουν τις παρατηρήσεις του 32χρονου, τότε, Φινλανδού, που με… σχεδόν βρετανικό χιούμορ αποδίδει στοιχεία του χαρακτήρα των Ελλήνων που αναγνωρίζουμε ακόμη και σήμερα, 120 χρόνια μετά: «Ό,τι είχε χτιστεί στην άμμο κατέρρευσε με τη μία, οι συζητήσεις σταμάτησαν, μεγάλη θλίψη επικράτησε […] Οι απόψεις για τον πόλεμο αντιστράφηκαν. Όταν ο λαός συνήλθε κάπως από το αρχικό σοκ προσπάθησε να παρηγορηθεί κάπως από τις αναφορές του ξένου Τύπου ότι οι Έλληνες πολέμησαν όντως γενναία. Αυτή η χαρά όμως δεν κράτησε πολύ…»

Στο ίδιο τεύχος του καλού περιοδικού, όπου φιλοξενούνται σελίδες αφιερωμένες στον Χόρχε Λουίς Μπόρχες και τον Βλάντιμιρ Ναμπόκοφ, ξεχωρίζουν ακόμη ημερολογιακά αποσπάσματα του Βασίλη Βασιλικού από την επίσκεψή του στην Ισπανία κατά τη διάρκεια της δικής της «μεταπολίτευσης», το 1979, λίγο μετά τον θάνατο του Φράνκο, στην πόλη που υπήρξε η «πρωτεύουσα» των εθνικιστών κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, το Μπούργκος.

Ακόμη, ο Δημήτρης Δεληολάνης καταγράφει με καφκικό τρόπο αλλά και υποδόριο χιούμορ την περιπέτειά του με την ελληνική και την ιταλική γραφειοκρατία, όταν η αιφνίδια απώλεια του διπλώματος οδήγησης, του μοναδικού εγγράφου με το οποίο αναγνωριζόταν η… ύπαρξή του στην Ιταλία (όπου ζει εδώ και 50 χρόνια), τον οδήγησε να αναρωτιέται: «Ποιος είμαι στ’ αλήθεια;»

Την ύλη του καινούργιου τεύχους του Δένδρου συμπληρώνουν επιστολές του Λέοντος Τολστόι για τη χορτοφαγία και την κρεατοφαγία (όπου κατηγορεί τους δικούς του πως τον εξαπάτησαν βάζοντας κρέας στη σούπα του!), του Γκίντερ Γκρας για τον τρόπο ταφής του, ένα δοκίμιο του Τζον Μπάνβιλ για τον Κάφκα, ένα διήγημα του Τζ. Μ. Κούτσι και πολλά άλλα.

___________
[ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ, Τζ. Αλεβιζάτου 82, 156 69, Παπάγου, 210-380.46.30, dentromag@yahoo.gr]